TYTUŁ: Grzeszne Święta
WYDAWNICTWO: AKURAT Warszawa 2020
OKŁADKA: miękka, ze skrzydełkami stron 416
z okładki:
Za oknami mróz, z daleka słychać dzwonki przy saniach, śnieg skrzypi pod butami, a w ciepłym wnętrzu, rozświetlonym blaskiem ognia igrającego w kominku, spotykają się spojrzenia, splatają się palce, usta łączą się w pocałunku. Zamiast szelestu papieru towarzyszącego rozpakowywaniu prezentów słychać szelest ubrań zsuwających się na podłogę.
Dziesięć autorek, dziesięć styli i dziesięć opowieści gdzie szelest rozpakowywanych prezentów zdecydowanie zagłusza szelest zdejmowanych ubrań. Opowiadania, które zapadły mi w pamięć to Lista niegrzecznych Marty W. Staniszewskiej. Ta opowieść jest zupełnie inna niż reszta. Kompletnie oderwana od rzeczywistości, bajkowa. Stella przebrana za elfa pomaga Świętemu Mikołajowi. Dziewczyna biegająca wśród dzieciaków, nie jest świadoma, że ten dzień będzie wyjątkowy. A niewinny spacer dostarczy jej niezapomnianych wrażeń. Drugie opowiadanie Kurier zawsze puka dwa razy K. N. Haner, pisane z perspektywy młodego mężczyzny jest zabawne, odpowiednio erotyczne i romantyczne. Ale najlepiej w klimat Grzesznych świąt wpisuje się jako jedyna antologia BIESz/iCZADY Pauliny Świst. Namiętna, kipiąca seksem, troszkę wulgarna. Czyli całkowicie w stylu autorki.
Zauważyłam, że w tym roku pojawiła się "moda" na antologie. Pierwsze zbiory opowiadań miały wysyp w wakacje. Teraz czas na świąteczne klimaty. Grzeszne święta, jak sam tytuł wskazuje powinny być grzeszne. A, tu z grzechem bohaterom nie do końca po drodze. Oczekiwałam czegoś ciut innego. Bardziej odważnego. Tak jak wspomniałam wcześniej z dziesięciu opowiadań tylko K. N. Haner i Paulina Świst, stworzyły prawdziwą grzeszną i gorącą historie. Z tym, że mam nie odparte wrażenie, że Świst skorzystała już z gotowego wzoru. Czyli zmieniła tylko imiona bohaterom i miejsce akcji. Z lenistwa nie zmieniła nawet zawodu Michalinie i Patrykowi. Tak, tak prawnicy. Co za niespodzianka! Ech!
Reasumując byłam pewna, że te gorące opowieści wcale aż takie nie będą. I nie myliłam się! Osiem antologii, to ugrzecznione opowiadania o miłości. Nie które bardziej ciekawe nie które mniej. Ale wszystkie na jednym średnim poziomie. Ja akurat nie znalazłam tu nic dla siebie. Ale jestem przekonana, że wiele czytelniczek będzie zachwyconych. Justyna.ju
Moja ocena 6
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki serdecznie dziękujemy Wydawnictwu AKURAT
.jpg)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz