„Wallis Simpson. Księżna” Wendy Holden

AUTOR: Wendy Holden

TYTUŁ: Wallis Simpson. Księżna

TŁUMACZENIE z języka angielskiego:
Barbara Budzianowka-Budrecka

WYDAWNICTWO: Harper Collins Polska, Warszawa 2023r.

OKŁADKA: miękka, ze skrzydełkami, stron: 480.
 

Z okładki:

On oddał dla niej tron.

Ona oddała dla niego wszystko.

Miłość do tej kobiety była tak wielka, że król oddał za nią koronę. A może monarcha szukał również ucieczki od ciężaru panowania? Zadania, któremu – jak mniemał – nie zdoła sprostać? Wendy Holden, autorka licznych bestsellerów, powraca w tej powieści do jednego z najgłośniejszych skandali XX wieku.

Rok 1928. Do Londynu przybywa z mężem Amerykanka w średnim wieku i przeciętnej urody. Nie ma pieniędzy ani znajomości, pierwsze miesiące w tym mieście przynoszą jej jedynie zawód i rozgoryczenie. Chcąc wypełnić pustkę samotnych dni, namiętnie czytuje modne pisma i chłonie wiadomości z życia towarzyskich elit Londynu.

Jej los ulega nagłej odmianie, gdy dzięki pewnemu zaproszeniu uzyskuje dostęp do kręgów towarzyskich księcia Walii, następcy tronu. Od pierwszego spotkania książę jest zauroczony jej amerykańskim akcentem i prostolinijnym sposobem bycia. Wallis Simpson wnosi powiew świeżego powietrza w duszną dworską atmosferę jego codziennej egzystencji. W miarę upływu czasu coraz mocniej łącząca ich przyjaźń przeradza się w miłość.

Wallis zdaje sobie sprawę, że jej szczęście nie może trwać wiecznie. Książe w końcu poślubi odpowiednią kandydatkę na królową, a ona wróci do męża. Nagła śmierć Jerzego V ostatecznie przesądza o dalszym biegu wydarzeń. Książę Walii zostaje królem Edwardem VIII. Wtedy jednak, ku zdumieniu i przerażeniu Wallis, oznajmia, że nigdy nie dopuści do ich rozstania. Bajkowy romans zmienia się w koszmar. Cała rodzina królewska zwraca się przeciw niej, a król Edward VIII, nie uzyskawszy zgody na ich małżeństwo, postanawia zrzec się tronu.

Wallis Simpson staje się przedmiotem kampanii oszczerstw i powszechnej nienawiści, kobietą oskarżaną o upadek monarchii, symbolem wszelkiego zła i bohaterką królewskiego skandalu stulecia.

To już druga książka o bohaterach świata brytyjskiej monarchii. Pierwsza to: Królewska guwernantka
o nauczycielce Elżbiety II i Małgorzaty, natomiast aktualnie, autorka jest w trakcie pisania  
The Princess   –  o wczesnych latach życia Diany, księżnej Walii.

Tak, jak poprzednia książka, jest to powieść biograficzna lub biografia zbeletryzowana. Nie umiem tego rozstrzygnąć, do której kategorii ją zaliczyć, ponieważ nie znam szczegółów z życia Wallis Simson, mimo że ta postać interesuje mnie od wielu lat. Powieść biograficzna to bardzo ciekawy gatunek literatury, ponieważ w przystępny, ciekawy sposób poznajemy historię osoby, bez nudnych, suchych faktów.

Nie mogłam oderwać się od tej książki. Pochłonęła mnie od pierwszej strony i trzymała do ostatniej. Wendy Holden ma bardzo interesujący styl pisania, bogate słownictwo. Duże znaczenie ma także dobre tłumaczenie Barbary Budzianowskiej – Budreckiej.

Wallis Simson to bardzo kontrowersyjna i niejednoznaczna postać. Można ją kochać lub nienawidzić. Wiadomo jakimi uczuciami do niej pałali członkowie rodziny królewskiej i obywatele Zjednoczonego Królestwa. Zawsze jest winna kobieta, bo odebrała im wspaniałego króla. czy Edward VII byłby dobrym królem? Tego się nigdy nie dowiemy, on natomiast uważał, że się do tego nie nadaje.

Dzięki  książce mam wielką ochotę mocniej zagłębić się w poznanie tej fascynującej, skomplikowanej kobiety. Przypomina mi trochę postać Rachel Meghan Markle, żonę księcia Harry'go. Obie kobiety wywołały ogromne poruszenie w monarchii i obie były znienawidzone przez Pałac i naród brytyjski. Tyle, że historia Megan jeszcze się nie skończyła, a Wallis już tak.

Polecam serdecznie tę książkę. Jest naprawdę fascynująca i pouczająca.

                                                                                                                                            Maa

Moja ocena 10

"Królewska guwernantka" Wendy Holden – recenzja

AUTOR:  Wendy Holden

 TYTUŁ: Królewska guwernantka

TŁUMACZENIE z angielskiego: Alina Patkowska

WYDAWNICTWO: Harper Collins Polska, Warszawa 2023 r.

OKŁADKA: miękka, stron 544.

Z okładki:

 Przyszła znikąd i... wychowała królową.

Dramat abdykacji, przepych koronacji, trauma drugiej wojny światowej – Marion Crawford, pieszczotliwie nazywana Crawfie, przez cały ten czas stała u boku rodziny królewskiej.

W 1933 roku młoda postępowa nauczycielka została guwernantką małych księżniczek Elżbiety i Małgorzaty. Chcąc im zapewnić normalne, radosne dzieciństwo, jeździła z nimi autobusami, zabierała je na publiczny basen i świąteczne zakupy do Woolworths.

Przez siedemnaście lat służyła w samym sercu rodziny królewskiej. Jej oddanie i lojalność okazały się jednak daremne, gdy zrobiła jeden nierozważny krok, który spowodował, że wypadła z łask i została na zawsze zepchnięta w mrok niepamięci.

Ta dogłębna, bogata w szczegóły powieść przywołuje dawno zapomnianą historię i rzuca nowe światło na najsłynniejszą rodzinę świata.

 Królewska guwernantka  to przejmująca powieść biograficzna o dziewczynie z wielkimi marzeniami. Marion kształci się na nauczycielkę i postanawia uczyć dzieci
z nizin społecznych. Na swojej drodze spotyka jednak rodzinę królewską i zaczyna opiekować się i uczyć sześcioletnią Elżbietę, przyszłą królową Wielkiej Brytanii. 

Intrygi, abdykacja, II wojna światowa, to wszystko spotyka pannę Crawford, podczas pracy u rodziny królewskiej. Siedemnaście lat oddanej służby, jeden błąd i zostaje zapomniana przez wszystkich, jakby nigdy nie istniała. Nieważne, że poświęciła swoje życie, plany, by zbliżyć królewskie córki do zwykłych ludzi. Czy jej się to udało? Ja nie jestem w stanie tego stwierdzić, ponieważ rodzina królewska mało mnie interesuje. Czy królowa Elżbieta była bardziej ludzka od swoich poprzedników? Nie wydaje mi się. Gdy czytałam opisy zachowania członków rodziny królewskiej, to czułam, że jestem na Olimpie, a tam występują zamiast zwykłych ludzi-bogowie greccy. Za takich się niestety rodzina Windsorów uważała. Czułam do nich wielką antypatię, bo to nie są bogowie, a zwykli śmiertelnicy.

 

 Książka jest napisana bardzo ładnym poprawnym językiem. Nie można się od niej oderwać. Bardzo lubię powieści biograficzne, bo są o prawdziwych ludziach. Wiele się można z takich historii nauczyć. Okładka ma wytłoczone złote litery. Przyciąga wzrok. Bardzo serdecznie polecam tę pozycję, jest naprawdę warta przeczytania.

                                                                                                                                    Maa

Moja ocena 10

„Romy i droga do Paryża” Michelle Marly

 

AUTOR: Michelle Marly

TYTUŁ: Romy i droga do Paryża 

TŁUMACZENIE: z niemieckiego Urszula Pawlik

WYDAWNICTWO: Marginesy, Warszawa 2022 r.

OKŁADKA: miękka, ze skrzydełkami, stron: 400

Z okładki:

Miłość zawiodła ją do Francji. Sztuka ją tam zatrzymała. Dwudziestoletnia Romy Schneider jest najlepiej opłacaną niemieckojęzyczną aktorką lat pięćdziesiątych. Rola Sisi, młodziutkiej cesarzowej, przyniosła jej międzynarodową sławę, uwielbienie widzów, ogromne pieniądze i status gwiazdy, ale jednocześnie wtłoczyła w ramy niewiniątka – zarówno na ekranie, jak i w życiu. W obliczu oczekiwań rodziny i rzeszy fanów, którzy widzą w niej ideał, a nie dorastającą dziewczynę, Romy nie ma odwagi, by zerwać z przesłodzonym wizerunkiem i rozwijać się artystycznie.

Wszystko zmienia się, gdy w jej życiu pojawia się Alain Delon, debiutujący francuski aktor, będący zupełnym przeciwieństwem osób z jej otoczenia. Po burzliwym początku znajomości między młodymi rodzi się romans i dziewczyna decyduje się podążyć za ukochanym do Paryża. Ten związek może jednak zniszczyć nie tylko jej karierę, ale także relacje z najbliższymi. Niespodziewana propozycja od włoskiego reżysera stanie się dla aktorki okazją do zawalczenia o siebie.

Michelle Marly przedstawia drogę, jaką Romy Schneider musiała przebyć, żeby uwolnić się od wizerunku Sisi i stać się tą wersją siebie, którą zawsze chciała być.

Oparta na faktach powieść o fascynującej kobiecie, która u szczytu kariery odważyła się położyć na szali wszystko, by pójść własną drogą.

Michelle Marly jest pseudonimem literackim bestsellerowej autorki i znanej dziennikarki Micaeli Jary, urodzonej w Hamburgu w 1956 roku, córki pochodzącego z Siemianowic Śląskich znanego pianisty i kompozytora Michaela Jary’ego (prawdziwe nazwisko Michał Jarczyk) oraz niezwykle popularnej w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku niemieckiej modelki Christiany Michaelis. Marly wyrastała w świecie zarówno muzyki, filmu, jak i mody, co miało wpływ na jej karierę zawodową. Po studiach podjęła pracę jako dziennikarka w czasopismach kobiecych, z których kilkoma kierowała jako redaktorka naczelna. Wiele lat spędziła w Paryżu. Po ogromnym sukcesie jej powieści, przetłumaczonych na kilkanaście języków, poświęciła się wyłącznie pisaniu książek. Jednym z jej olbrzymich sukcesów jest bestsellerowa powieść Mademoiselle Coco. Miłość zaklęta w zapachu (Marginesy 2020). Obecnie mieszka wraz z mężem i córką na przemian w Berlinie i Monachium.

Uwielbiam biografie z wydawnictwa Marginesy. Wiem, że gdy otrzymam od nich książkę, to będzie pięknie wydana i napisana. Zawsze biorę w ciemno i nie zawodzę się. Romy Schneider fascynowała mnie od kiedy w dzieciństwie, zobaczyłam ją w filmie niemieckim Sisi.  Przeżyłam ogromny ból, gdy poznałam jej tragiczne losy.

Książka, tak jak Pianistka jest sfabularyzowaną powieścią biograficzną, więc czyta się ją płynnie. Opowieść o dziewczynie, która szybko musiała dojrzeć, stała się sławna zaryzykowała, poniosła największą stratę w życiu i odeszła w bólu, zostawiając po sobie cudowne filmy i materiał na tak wspaniałe i dopracowane książki.

 Michelle Marly(pochodzenia polskiego) wiele pracy włożyła w tę książkę, szukanie materiałów, rozmowy z ludźmi i opisanie tego w formie fabularnej to wielka sztuka. Przy tym bije niesamowita intymność  tej opowieści.

Okładka jest niebanalna. Wybrano bardzo dobre zdjęcie kobiety, która wie czego chce, jest piękna i ma silny charakter, a do tego niesamowity talent i pamięć fotograficzną. Miedziane dodatki na okładce są pięknym dopełnieniem, a zdjęcia Alaina Delona i Romy są dodatkowym smaczkiem.

Polecam książkę nie tylko fanom jej twórczości, ale wszystkim, którzy lubią czytać dobre książki. Polecam Maa

Moja ocena: 10

Dziękujemy wydawnictwu Marginesy za możliwość przeczytania tak fascynującej pozycji.

"Pianistka. Clara Schumann i muzyka miłości" Beate Rygiert

AUTOR: Beate Rygiert

TYTUŁ: Pianistka. Clara Schumann i muzyka miłości

TŁUMACZENIE: z niemieckiego Anna Kierejewska

WYDAWNICTWO: Marginesy, Warszawa 2022 r.

OKŁADKA: miękka ze skrzydełkami, stron: 448.

Z okładki:

Porywająca opowieść o jednej z największych wirtuozek wszech czasów.

Lipsk, 1835 rok: szesnastoletnia pianistka Clara gra przed pełną salą. Od pięciu miesięcy jest na tournée. Towarzyszy jej ojciec. To, co wydaje się harmonijną współpracą, w rzeczywistości jest dla dziewczyny piekłem. Apodyktyczny Friedrich Wieck traktuje życie i karierę córki jak dochodowy projekt. Sytuacja się komplikuje, kiedy wychodzi na jaw, że Clara jest zakochana w dawnym uczniu ojca, Robercie Schumannie – nowatorskim kompozytorze, którego pan Wieck ceni jako artystę, ale zupełnie nie szanuje jako człowieka. Kiedy więc okazuje się, że ktoś taki miałby zaprzepaścić jego wieloletnie starania, zabrania młodym się spotykać. Ale Clara postanawia walczyć o tę miłość i prawo do kształtowania własnego życia. Z biegiem czasu jednak nie jest już pewna, czy przyszłość z Schumannem to spełnienie jej marzeń, czy jedynie przejście z zależności od jednego mężczyzny w zależność od drugiego. Czy wielki talent i jeszcze większa miłość do muzyki pozwolą Clarze odrzucić konwenanse epoki i mimo licznych głosów sprzeciwu występować na najważniejszych europejskich scenach?
 

        Czułam, że ta książka będzie jedną z moich ulubionych i bardzo zapragnęłam ją przeczytać. Przyszła pięknie zapakowana, a ja doceniam takie gesty. Bardzo lubię czasy romantyzmu, to epoka geniuszy literackich i muzycznych. 

        Książka to powieść biograficzna, a więc czyta się ją jak dziewiętnastowieczny  romans. Bardzo chętnie obejrzałabym film na podstawie tej książki. Clara Wieck, później Schumann to bardzo odważna i wierna swoim marzeniom osoba. Nie było wiele takich kobiet w XIX wieku. Dzięki książce poznajemy mnóstwo genialnych postaci ówczesnego towarzystwa jak: Mendelson, Liszt czy Brahms, nie wspomnę już o Szopenie. 

        Język książki jest piękny, tłumaczenie, redakcja i korekta są na najwyższym poziomie. Było mi naprawdę przykro, że skończyłam czytać tę książkę. Nie mogłam się od niej oderwać. Okładka jest bardzo ładna, prosta i gustowna.

        Polecam książkę każdemu, bo warta jest przeczytania, szczególnie dla tych, którzy kochają muzykę poważną i biografie. Maa

Moja ocena 10

Dziękujemy wydawnictwu Marginesy za fantastyczną książkę.