TYTUŁ: Jak umieramy
WYDAWNICTWO: Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA Warszawa 2020
OKŁADKA: miękka, stron 314
z okładki:
Co dzieje się z twoim ciałem, kiedy umierasz? Co czujesz – smutek, ból? A potem, kiedy twoje serce przestanie bić? Jak wygląda śmierć? Co nastąpi potem, zanim zostaniesz pochowany? Co pozostaje po człowieku? Jak znika ze świata w sensie fizycznym i duchowym – w pamięci potomnych? Jakich potrzeba warunków, ile czasu, aby wszyscy o nim zapomnieli? Aby zniknął bez śladu.
Choć umieramy, śmierć i żałoba są nieuniknione i wspólne wszystkim ludziom, to niewiele wiemy na ten temat. Roland Schulz, niemiecki reporter i współpracownik Suddeutsche Zeitung, znalazł słowa, aby rzeczowo i z reporterskim zacięciem opisać to, czego, wydawałoby się opisać się nie da. Jego książka, poprzedzona rozmowami z lekarzami, pielęgniarzami, biologami, pracownikami hospicjów, patologami, duchownymi oraz żałobnikami, jest próbą przedstawienia w sposób możliwie zrozumiały procesu umierania i śmierci. Bez tajemnic, patosu i mitologizowania.
Umieranie to składnik życia. Śmierć jest później. (R. Schultz "Jak umieramy" s7)
Kilka dni przed śmiercią, kiedy nikt jeszcze nie zna godziny twojego zgonu, serce przestaje pompować ci krew do koniuszków palców dłoni. Potrzebna jest bowiem gdzie indziej: w głowie i centrum ciała, tam gdzie znajdują się płuca, serce, wątroba. Krew przestaje dopływać również do palców nóg. Stopy robią się zimne, a oddech płytki. Zmysły przestają działać. Twoje ciało zaczyna żegnać się z życiem. (fragment książki)
Po raz pierwszy kompletnie nie wiem jak zacząć. Nigdy przedtem nie czytałam książki o tak ciężkiej tematyce. Śmierć towarzyszy nam od pierwszego oddechu. Wiadomo, każdy z nas kiedyś umrze. Wcześniej czy później, ale każdy bez wyjątków. Prawdą jest, że o śmierci nie rozmawiamy z przyjaciółmi czy rodziną przy herbatce. Ten temat poruszany jest w obliczu ciężkiej choroby. Ale nigdy z osobą chorą. Co przeciętny człowiek wie o śmierci? Nie wiele. Nie wiele, jest też literatury poświęconej stricte odchodzeniu. Ronald Schultz, postanowił tę lukę uzupełnić i stworzył książkę - w żadnym wypadku nie jest to poradnik poparty naukowymi cytatami. Jak sam autor mówi. Ta książka to wyłącznie jego subiektywna próba przedstawienia obrazu umierania i śmierci w sposób przystępny.
Książka podzielona jest na trzy części. Pierwsza Umieranie. Opisuje wszystkie etapy tego procesu pod względem fizycznym. Bez ubarwiania, rzeczowo i bezstronnie. W rozdziale Śmierć, autor nie tylko omawia proces samej śmierci, poparty rozmowami z lekarzami oddziałów paliatywnych, czy pielęgniarzami, ale również drogę nie żyjącej osoby od momentu śmierci, aż do pogrzebu. Można przeczytać o procesach zachodzących w człowieku już po godzinie od zgonu. Ale również o rzeczach stricte biurokratycznych. Trzecia część zatytułowana Żałoba. Dotyczy bliskich zmarłego. Autor w oparciu o szereg rozmów nie tylko z żałobnikami ale także z duchownymi i psychologami, opisuje jak przebiega nasza żałoba i jak udaje się nam żyć dalej.
Myślę, że większość z nas choć raz w życiu zadała sobie pytanie. Co się dzieje z człowiekiem gdy umiera? Czy czuje ból? Strach? A może nie czuje nic? Na te i inne równie nurtujące pytania postanowił odpowiedzieć niemiecki dziennikarz Ronald Schultz. Laureat licznych nagród, w tym Niemieckiej Nagrody Reporterów oraz Nagrody imienia Theodora Wollfa. Zrobił to z szacunkiem, bez żadnych tajemnic, patosu i mitologizowania. Na uwagę zasługuje forma w jakiej opisuje etapy śmierci. Mianowicie autor zwraca się bezpośrednio do czytelnika. Na skutek czego mamy wrażenie, że czytamy o sobie samym. Przyznam szczerze, że momentami mnie to przerażało. Reasumując książka okropnie przygnębiająca z racji tematu. To zrozumiałe. Momentami nuży. Na szczęście napisana w sposób przystępny i to jest największy plus tej książki! Justyna.ju
Moja ocena 5
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki serdecznie dziękujemy Warszawskiemu Wydawnictwu Literackiemu MUZA SA
.jpg)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz