"Chronosfera. Dziedzictwo czasu" Tomasz Tomaszewski

AUTOR: Tomasz Tomaszewski 

TYTUŁ: Chronosfera. Dziedzictwo czasu

WYDAWNICTWO: Novae Res, Gdynia 2025r.

OKŁADKA: miękka ze skrzydełkami, stron: 336.

Z okładki:

Jeśli chcesz cofnąć czas, musisz zapłacić wysoką cenę

Krakowski przedsiębiorca, pięćdziesięcioletni Grzegorz Walewski, na targu staroci kupuje wyjątkowy zegarek. Prevdisas Geneve ma ponoć magiczne właściwości – pozwala podróżować w czasie, aby zapobiegać katastrofom i zmieniać bieg historii. Początkowo sceptyczny wobec tej legendy, Walewski nie spodziewa się, że już po pierwszym użyciu czasomierza jego życie oraz otaczająca go rzeczywistość zmienią się na zawsze.

Grzegorz szybko odkrywa, że walka z przeznaczeniem bywa śmiertelnie niebezpieczna, zwłaszcza gdy po drugiej stronie czai się ktoś, komu wyjątkowo zależy na ochronie czasoprzestrzeni przed wszelką ingerencją. Wkrótce w tkance rzeczywistości zaczynają zachodzić zaskakujące zmiany, a Walewski traci pewność, czy w tej walce stoi po stronie dobra czy zła…

Polskie science fiction to bardzo ciekawy gatunek literatury, którego próbują współcześni pisarze. Jednym wychodzi to lepiej, innym gorzej. Myślę, że Tomasz Tomaszewski należy do pierwszej kategorii, szczególnie, że nie jest to jego pierwsza książka. W swoim dorobku ma już wydaną w 2022 roku książkę Złe miejsce, doceniony przez czytelników horror. W 2023 roku wydał powieści: Przysługa, Głucha przestrzeń i pierwszy jego thriller: Żądza mordu. Autor lubi sięgać do różnych gatunków i to się chwali. Jestem ciekawa czy będzie kolejny tom Chronosfery, bo na to mi wygląda.

Na giełdzie staroci w Krakowie główny bohater zainteresował się pięknym zegarkiem nieznanej firmy. Po jego kupnie jego zycie całkowicie się zmienia. Po odkryciu mocy przenoszenia się w wybrane czasy, gdzie wydarzyła się katastrofa, Grzegorz korzysta z zegarka bardzo chętnie, niestety zapominając o rodzinie, która jest tylko dodatkiem do ładnego obrazka powstałego w jego głowie. W ogóle relacje, bliskość, więzy są słabo opisane. Najważniejsza dla bohatera jest przygoda, adrenalina, choć pobudki jego działania są godne pochwały. Brakuje mi tu głębi bohaterów, rysu psychologicznego. Za to katastrofy są prawdziwe, wszystkie miały miejsce w naszej historii. Gdy zdajemy sobie sprawę, że przez zaniedbanie, brawurę, czy zwykłą głupotę zginęło tyle osób, to zaczynamy myśleć o kruchości życia.  Czas PRL-u był szczególnie obfity w niedoróbki, robienia wszystkiego na pokaz, co później zamieniało się w katastrofę.

Pomysł przenoszenia się w czasie jest bardzo ciekawy i mocno eksploatowany szczególnie w kinematografii. Któż nie pamięta Powrotu do przeszłości? Zawsze mam problem z niektórymi zagadnieniami związanymi z podróżami w czasie, np. jak dokładnie działają różne linie czasowe. To, że zmienia się los człowieka to rozumiem, ale, że można drugi raz zmienić wydarzenia, to już niekoniecznie. 

Okładka jest bardzo ciekawa, przyciąga wzrok ładnymi kolorami i licznymi elementami, które dają nam do myślenia, co może znaleźć się w środku.

Książka wciągnęła mnie, czekam na kolejny tom. Jestem ciekawa innych pozycji tego autora, ponieważ kocham filmowe horrory, a książek tego gatunku mało przeczytałam w swoim życiu.

Polecam 

                                                                                                                                                    Maa

Moja ocena 8

Dziękuję wydawnictwu NOVAE RES za możliwość przeczytania ciekawej książki.