"Seria Niefortunnych Zdarzeń. Koniec końców" Lemony Snicket

AUTOR: Lemony Snicket

TYTUŁ: Koniec końców

CYKL: Seria Niefortunnych Zdarzeń. Tom 13

WYDAWNICTWO: Harperkids, Warszawa 2024r.

TŁUMACZENIE z języka angielskiego: Jolanta Kozak

OKŁADKA: twarda, stron: 352.
 

Z okładki:

Drogi Czytelniku!

Zapewne spoglądasz właśnie na tył tej książki, czyli koniec KOŃCA KOŃCÓW. Koniec KOŃCA KOŃCÓW. To najlepsze miejsce na początek KOŃCA, bo kiedy przeczytasz KONIEC KOŃCÓW od początku początku KOŃCA do końca końca KOŃCA KOŃCÓW, znajdziesz się u kresu wytrzymałości.

Oto ostatni tom Serii Niefortunnych Zdarzeń, ale nawet jeśli przebrnąłeś dzielnie przez poprzednie dwanaście tomów, nie zniesiesz prawdopodobnie takich nieprzyjemności jak gwałtowny sztorm, podejrzany napój, stado dzikich owiec, wielka klatka na ptaki i upiorny sekret rodziców sierot Baudelaire.

Moim obowiązkiem było zebrać całą historię sierot Baudelaire i właśnie zakończyłem swoje zadanie. Ty masz zapewne inne obowiązki, więc na twoim miejscu rzuciłbym tę książkę gdzieś w kąt, żeby KONIEC KOŃCÓW nie wykończył ciebie.

Z całym należnym szacunkiem, Lemony Snicket

Żegnamy się z Serią Niefortunnych Zdarzeń i rodziną sierot Baudelaire.  Trzynasty tom prezentuje się bardzo tajemniczo. Czy zostaną wyjaśnione wszystkie zagadki rodziny? Co takiego ważnego ukrywali rodzice głównych bohaterów?  

Co tym razem stanie im na drodze? Szalejący sztorm, podejrzany napój, stado dzikich owiec czy wielka klatka na ptaki. Czy podniosą się po upiornym sekrecie rodziców? Tego wszystkiego dowiecie się po przeczytaniu ostatniego tomu serii.

Przywiązaliśmy się do Wioli, Klausa i Słoneczka, których Snicket w żadnej części nie oszczędza. Mimo że autor każdorazowo ostrzega, że nie będzie dobrze, to my - czytelnicy zawsze mamy nadzieję, że tym razem coś się zmieni.

Szkoda, że seria już się skończyła, bo ten czarny humor, czasem wręcz groteskowy, jest dla mnie najlepszym elementem całej serii.

Jak zwykle ilustracje Daniela Handlera, który ukrywa się pod pseudonimem Lemony Snicket są świetne, mroczne i bardzo dowcipne. Dodają smaczku  całej historii. Styl pisarski autora jest unikatowy, jak nikt inny potrafi łączyć komedię z kryminałem, dreszczowcem i gothic horrorem.

W tym cyklu niczego nie da się przewidzieć, jest inny niż znane nam serie dziecięce. Przede wszystkim postacie powieści są skomplikowane, niejednoznaczne i barwne, co rzadko zdarza się w literaturze dla dzieci. Tu nie wszystko kończy się dobrze, zazwyczaj kończy się źle. Polecam tę serię raczej starszym dzieciom i młodzieży, no i oczywiście dorosłym. Każdy znajdzie dla siebie coś ciekawego i godnego uwagi.

Książki są bardzo ładnie wydane, w twardej oprawie ze zdjęciami z filmu.

Polecam serdecznie wszystkie trzynaście tomów.

                                                                                                                                                     Maa

Moja ocena 7