"Kryminalny Wrocław. Ballady morderców" Iza Michalewicz

AUTOR: Iza Michalewicz
TYTUŁ: Kryminalny Wrocław. Ballady morderców
WYDAWNICTWO: W.A.B. Warszawa 2021
OKŁADKA: miękka, stron 448
z okładki:
Każde miasto ma swoje tajemnice. Świat, w którym zło buduje swoje królestwo. Opanowuje ulice, domy i ludzi.
Zabójstwo Miss Polski, pięć ofiar Skorpiona, dziennikarka w zaawansowanej ciąży utopiona w wannie, chora na miłość lekarka zabójczyni czy pisarz skazany za morderstwo z zazdrości. Te i inne wstrząsające historie Iza Michalewicz opisuje z właściwą sobie dociekliwością, kreśląc wnikliwe portrety psychologiczne zarówno sprawców, jak i ofiar.
Ballady morderców. Kryminalny Wrocław to studium szaleństwa, opowieść o tym, jak ludzie mylą miłość z obsesją, nienawidzą z lęku i chciwości oraz zabijają, by nie płacić za błędy własnym życiem.
To, co przydarzyło się bohaterom tej książki, mogłoby przytrafić się każdemu z nas.

 

 

Prawdziwe ofiary! Prawdziwi mordercy! Prawdziwe zbrodnie Wrocławia!

O kim tu przeczytamy? Między innymi o zabójstwie jakiego dokonał mąż najsłynniejszej Królowej Życia, Paweł K. Oraz o wrocławskim pisarzu, autorze Amoku. Czy o zadźganej na oczach trzech letniej córki, Miss Polski. Ale największą niespodziankę zostawiłam na koniec. Przeczytamy tu historię z cyklu niewiarygodne ale prawdziwe. Otóż jedną z bohaterek reportażu Izy Michalewicz jest wrocławska lekarka, skazana za morderstwo na 25 lat. Dziś ma prywatną klinikę w Opolu i przyjmuje w niej pacjentki (lekarka to ginekolog). Nie wierzyłam! Sprawdziłam w Internecie. Tak, klinika działa! Jesteście w szoku, że morderczyni bez przeszkód może leczyć "przeciętną" Kowalską?! To jest Polska! Kraj absurdów!

(...) "żeby kogoś zabić, trzeba najpierw zabić w sobie miłość do niego. Zabicie miłości jest podłożem, na którym wyrasta wiele nieszczęść i przestępstw". ( Sergiej Łazariew)

Kocham reportaże, Iza Michalewicz jest mistrzynią w swoim fachu. Reporterka śledcza, laureatka wielu prestiżowych nagród między innymi Grand Press za reportaż roku 2011. Kryminalny Wrocław. Ballady morderców, to studium szaleństwa. Opowieści prawdziwe, o tym, jak ludzie mylą miłość z obsesją, o czystej niczym niezmąconej nienawiści i chciwości tak wielkiej, że potrafią zabić. Ten reportaż czyta się jak najbardziej przerażający kryminał. Przeraża tym, że wszyscy bohaterowie są autentyczni! Wszystkie zbrodnie tu opisane wydarzyły się naprawdę!

Ten reportaż jest pierwszym z cyklu True Crime - kryminalnych biografii miast. To, co go cechuje i wysuwa się na pierwszy plan, to rzetelność autorki, oraz jej absolutna bezstronność w opisie danej historii. Nie wiem ile wieczorów i dni poświęciła Iza, aby przeczytać tony akt i przedstawić to w taki sposób, że czytelnik czytając czuje niepokój, strach a finalnie doznaje szoku. W tym szoku trwa jeszcze dłuższy czas. Bo przecież tak naprawdę tą ofiarą mógłby być każdy! Nawet Ty, nawet ja. Każdy! Tych przeczytanych historii już się nie zapomni.

Powiedzieć, że Iza Michalewicz stworzyła naprawdę doskonały reportaż, to tak jakby nic nie powiedzieć. Dla mnie najlepszy jaki czytałam. Narracja, to mistrzostwo. Lektura rewelacja! Szczerze polecam. Justyna.ju

Moja ocena 10

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania rewelacyjnej książki serdecznie dziękujemy Wydawnictwu W.A.B.

"Druga wojna w Zatoce Perskiej" Władysław Żernik

AUTOR: Władysław Żernik

TYTUŁ: Druga wojna w Zatoce Perskiej, tom 2

WYDAWNICTWO: NOVAE RES, Gdynia 

OKŁADKA: miękka, stron 361.

Z okładki:

Druga część porywającej opowieści o Johnie Pulawskim i jego przygodach na wojennym froncie w Iraku!

John Pulawski i Bob Shorton po kilku latach wracają do Iraku – tym razem nie jako handlarze bronią, ale wysłannicy CIA. Jednak sytuacja w kraju zmieniła się od czasów pierwszego konfliktu w Zatoce Perskiej – Stany Zjednoczone za wszelką cenę starają się obalić reżim Saddama Husajna, a na terenie Iraku wybucha wojna, której przygląda się cały świat. John, Bob i ich nowy współpracownik z Polski, Janusz Lipiński, mają za zadanie odnaleźć ośrodki szkolenia bojowników Al-Kaidy oraz miejsce, gdzie ukryta jest broń masowego rażenia. Wkrótce przekonają się, że przy wykonywaniu tej niebezpiecznej misji nikomu nie mogą ufać – zwłaszcza swoim przełożonym…

    To już drugie i zarazem ostatnie spotkanie z naszymi ulubionymi bohaterami. W tej części także dużo się dzieje, ale muszę przyznać, że wolę pierwszy tom. Tutaj brakuje mi kobiecych bohaterek, których zatrzęsienie jest w poprzedniej części. Wręcz John nie może się od nich uwolnić. Są pozytywne
i negatywne postacie, bardzo skomplikowane, inteligentne i przebiegłe, a tu? Pustka. Jednak kobiety ubarwiają życie mężczyzny, czy tego chce, czy nie.

    Bohaterzy niby pracują dla CIA, ale jak dla mnie plątają się bardziej po Zatoce Perskiej, szukając guza albo kulki w łeb. No, ale kto zrozumie faceta? Zamiast siedzieć w wygodnym domku, z dobrym jedzeniem, jeżdżą po norach, szukając problemów.

    Książkę polecam, ale trzeba przeczytać tom pierwszy. Bez niego niewiele się zrozumie. Czy John
i Bob szukali śmierci po stracie bliskich? Ryzykowali rozstrzelanie, by sprawdzić, że nadal chce im się żyć? Czy może raz na zawsze chcieli pożegnać się z tym brudnym światem, pełnym śmierci, broni
i zdrady? Odpowiecie sobie na te pytania, gdy przeczytacie książkę. Maa

Moja ocena 8

Dziękujemy wydawnictwu NOVAE  RES za możliwość przeczytania książki.

"Cięcie. Mroki Kopenhagi" Anne Mette Hancock

AUTOR: Anne Mette Hancock
TYTUŁ: Cięcie. Mroki Kopenhagi
TŁUMACZENIE: Edyta Stepkowska
WYDAWNICTWO: MOVA Białystok 2021
OKŁADKA: miękka, ze skrzydełkami, stron 376
z okładki:
Dziennikarka Heloise Kaldan pracuje nad artykułem o żołnierzach dotkniętych zespołem stresu pourazowego. W tym samym czasie ze szkoły znika dziesięcioletni chłopiec, Lukas. Heloise ma zająć się tą sprawą. Zbierając materiały do artykułu, spotyka na szkolnym boisku swojego przyjaciela – śledczego Erika Schäfera, który prowadzi dochodzenie.
Po Lukasie nie ma śladu, jednak w ręce policji trafia jego telefon. Okazuje się, że chłopiec miał obsesję na punkcie pareidolii: zjawiska, które polega na tym, że w przypadkowych rzeczach widzimy twarze. Ostatnie zdjęcie w jego telefonie przedstawia stare drzwi stodoły z dwoma okrągłymi oknami wyglądającymi jak świdrujące oczy i żelazną zasuwą, która przypomina zaciśnięte usta. Opatrzono je hasztagami: #monster #śmierć #szatan #zło #zabijęcię.

 

 
Cięcie to druga część serii Mroki Kopenhagi. Bez wątpienia lepsza od Ostrza!

Kolejna odsłona historii policjanta Erika Shafera i najbardziej irytującej głównej bohaterki, dziennikarki śledczej Heloise Kaldan. Tym razem ze szkoły znika dziesięciolatek. Po Lukasie nie ma śladu. A czas płynie! W ręce policji trafia telefon chłopca. Okazuje się że miał on obsesje na punkcie pareidolii - zjawiska polegającego na tym ,że w przypadkowych rzeczach widzimy twarze. Co ma wspólnego hobby Lukasa z jego zaginięciem?

Pamiętam, że przez Ostrze ledwo przebrnęłam, ale widziałam potencjał autorki, aby sprawdzić czy moje przeczucia się nie myliły sięgnęłam po Cięcie. Miałam racje progres jest. Ale do kryminału wciskającego w fotel, nadal daleka droga. Jak na możliwości autorki, tu już sporo się dzieje. Mamy dwa wiodące wątki, Lukasa i żołnierzy dotkniętych zespołem stresu pourazowego. Hancock próbowała nawet te historie połączyć wspólnym mianownikiem i trochę pomieszać tropy, ale w najlepszym przypadku wyszło średnio.

Anne Mette miała świetny pomysł z tą pareidolią. Tajemniczy, oryginalny trochę przerażający. Niestety tu popłynęła z prądem na dno. Ten temat odgrywa rolę tylko i wyłącznie ciekawostki. Nie łączy się z niczym i nie ma znaczenia w całej historii zaginięcia. Dużym plusem książki jest język i styl autorki. Krótko, szybko i treściwie. Nie ma zbędnego opisywania "niczego". 

Niestety stworzenie tak niebywale irytującej głównej postaci jak Heloise, położy chyba najlepszą kryminalną historię. Rozdziały z jej wątkiem masakra umysłowa, No nie mogłam czytać jej bezsensownych, kompletnie nie logicznych wynurzeń i życiowych przemyśleń. Kobieta trochę oderwana od rzeczywistości. Pozjadała wszystkie rozumy.

Reasumując, pozbycie się Heloise na przykład w kolejnej części zaprocentuje na treści i pozytywniejszym odbiorem ogólnej historii. Czekam na to z utęsknieniem. Cięcie zaliczę mimo wszystko do bardzo dobrego kryminału. Dlatego, że od Ostrza autorka poczyniła ogromne kroki, aby bardziej zainteresować czytelnika. Polecam. Justyna.ju

Moja ocena 7

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki serdecznie dziękujemy Wydawnictwu MOVA
 

"W umyśle mordercy. Tajemnice mózgów psychopatów" Dean A. Haycock

AUTOR: Dean A. Haycock
TYTUŁ: W umyśle mordercy. Tajemnice mózgów psychopatów
TŁUMACZENIE: Stanisław Bończyk
WYDAWNICTWO: MUZA SA Warszawa 2021
OKŁADKA: miękka, ze skrzydełkami, stron 384
z okładki:
Czy zło ma biologiczne korzenie? Kto zostaje psychopatą i czy każdy psychopata musi być mordercą? Jakie cechy charakteryzują psychopatów? Dlaczego niektórzy ludzie są w stanie zabijać z zimną krwią i nie czuć z tego powodu żadnych wyrzutów sumienia? A wreszcie: czy psychopatię można leczyć?
Dr Dean A. Haycock na stronach swojej książki w przystępny sposób objaśnia skomplikowane procesy, jakie zachodzą w mózgu człowieka. Wykorzystując najnowsze osiągnięcia w dziedzinie obrazowania mózgu i neurobiologii, stara się wykazać fizyczne różnice pomiędzy „normalnymi” mózgami a mózgami psychopatów. Próbuje także nakreślić cechy charakteru pozwalające poznać, że ktoś cierpi na psychopatię. Dr Haycock podkreśla też, że umiejętność rozpoznawania psychopatów metodą naukową ma ogromne znaczenie dla społeczeństwa, w tym przede wszystkim dla naszego wspólnego bezpieczeństwa.

 

Pozycja stricte naukowa, ale jakże ciekawa!

Dr Deam A. Haycock, uznawany za jednego z najwybitniejszych specjalistów w dziedzinie neurobiologii. W umyśle mordercy w sposób przystępny, szeroko omawia zagadnienia związane ze zdrowiem psychicznym. Wykorzystując najnowsze osiągnięcia w dziedzinie obrazowania mózgu i neurobiologii, stara się wykazać różnicę między "normalnymi' mózgami, a mózgami psychopatów. Przy okazji odpowiadając na pytania od lat nurtujące dziennikarzy, policjantów czy sędziów. Czy zło ma podłoże biologiczne? Czy psychopatię można "po prostu" odziedziczyć w genach? Czy każdy może zostać psychopatą? Ja już znam odpowiedzi!

Od czasu, do czasu lubię poczytać tak zwane "mądre książki". Tym bardziej jeśli ich temat dotyczy psychologii. Gdy zobaczyłam  W umyśle mordercy, wiedziałam, że muszę się z nią zapoznać. Tym bardziej, że autor, to człowiek, który nie boi się kontrowersyjnych tematów, a zbrodnia opisana pod kontem naukowym uwierzcie mi takim tematem jest. Dr Deam A. Haycock w swojej książce prezentuje przełomowe wyniki badań naukowych, mnogość teorii poglądów oraz ciekawostki z neurobiologii. Dostarcza rzeczowych informacji i skłania do zastanowienia się nad ludzką naturą. Mocną stroną tej publikacji są przykłady prawdziwych zbrodniarzy, służące zilustrowaniu prezentowanych zagadnień.

Wiedzieliście, że na sto dorosłych osób jedna przejawia skłonności psychopatyczne? Jeśli wierzyć badaniom, to daje liczbę 70 mln. Tyle psychopatów żyje na świecie. Co ciekawe, zdecydowana większość funkcjonuje w naszym otoczeniu, odnosząc sukcesy w biznesie, medycynie czy wojskowości! Mogą to być nasi przyjaciele, współpracownicy czy członkowie rodzin. Powiecie nie możliwe! Przecież bym się zorientował, że z Nim jest "coś nie tak". Nic bardziej mylnego. Psychopaci to osoby w większości bardzo inteligentne, które umieją doskonale odgrywać współczucie i nami manipulować. Bo przecież nie każdy psychopata jest mordercą czy notorycznym gwałcicielem. Prawda?

Publikacja niezwykle ciekawa. Mnogość informacji popartych przeróżnymi badaniami robi wrażenie. A to wszystko opisane przystępnym językiem, jeszcze bardziej zachęca do czytania. Serdecznie polecam lekturę, ale przy wyborze proszę pamiętać, że jest to literatura naukowa. Justyna.ju

Moja ocena 9

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania rewelacyjnej książki serdecznie dziękujemy Wydawnictwu MUZA SA