TYTUŁ: Prowadź swój pług przez kości umarłych
WYDAWNICTWO: Wydawnictwo Literackie, Kraków 2009 r.
OKŁADKA: miękka, ilustracje, stron: 320
Ze strony wydawcy:
Thriller moralny z kryminalną zagadką. Powieść zekranizowana przez Agnieszkę Holland w filmie POKOT.
W oddalonej od reszty świata górskiej osadzie w pięknej Kotlinie Kłodzkiej mieszka ze swoimi psami Janina Duszejko – nieco ekscentryczna starsza pani, miłośniczka astrologii, która w wolnych chwilach dogląda domów nieobecnych sąsiadów i tłumaczy poezję Williama Blake’a.
Niespodziewanie przez tę spokojną okolicę przetacza się fala morderstw, których ofiarą padają miejscowi myśliwi. Czy to możliwe, by to zwierzęta – jak sugeruje Duszejko – zaczęły czyhać na życie swych oprawców? Wszak Blake pisał: „Błąkająca się Sarna po lesie / Ludzkiej Duszy niepokój niesie”…
https://www.tuwroclaw.com/wiadomosci,tokarczuk-
To moje pierwsze spotkanie z twórczością Olgi Tokarczuk. Wcześniej nie wpadło mi nic do ręki z jej książek. Niestety, teraz tego żałuję i nadrabiam. Do tej literatury podeszłam z otwartą głową, bez czytania recenzji i bez nastawiania się na cokolwiek. I to był świetny pomysł, bo zanim skończyłam czytać tę pozycje, dwie kolejne były już zamówione. Mam zamiar przeczytać wszystkie książki tej autorki.
Jest to wspaniała książka i bardzo na czasie, bo to co się teraz dzieje z polowaniami, to jest jakiś horror! Całym sercem i duszą byłam z bohaterką książki, która to pani jest osobą z krwi i kości, pełna odwagi i determinacji. W bardzo ciekawy sposób autorka opisuje wiejskie zwyczaje i obyczaje, ludzkie ułomności i ten polski konformizm. Nasza bohaterka nie jest konformistką, ale tylko ona w całej wsi.
ilustracje: Jaromír Švejdík
Język powieści jest cudowny, nasączony poezją i filozofią, ale ja taki styl bardzo lubię. Piękna, kwiecista i przede wszystkim poprawna polszczyzna, co niestety nie jest regułą, patrząc na sukces Blanki Lipińskiej.
Jest to świetna książka, jeśli ktoś zaczyna przygodę z literaturą noblistki, bo nie jest trudna. Książka Bieguni to już inna bajka. Książki Tokarczuk są nieobliczalne, nigdy nie wiadomo, co w nich znajdziemy i to jest piękne. Bardzo podobają mi się rysunki czarno-białe Jaromíra Švejdíka, które dodają klimatu całej powieści. Polecam z całego serca. Maa
Moja ocena 10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz