Życzenia Wielkanocne

Zdrowych, pogodnych Świąt Wielkanocnych, pełnych wiary, nadziei i miłości. 

Radosnego, wiosennego nastroju, 

serdecznych spotkań w gronie rodziny i przyjaciół oraz mokrego dyngusa 

życzą

JUSTYNA i MARTA

"geim" - Anders De La Motte

Tytuł: [geim]
Autor: Anders De La Motte
Tłumaczenie: ze szwedzkiego Paweł Urbanik
Wydawnictwo: Czarna Owca Warszawa 2012r
Okładka: miękka, Stron 447

Henrik HP Pettersson to 30 letni totalny idiota w dodatku bezrobotny, zadufany, impulsywny i niedoceniany. Wszystko to zwala na kark nieszczęśliwego dzieciństwa i złych relacji z ojcem. Pewnego dnia HP znajduje telefon komórkowy, który zaprasza go do Gry w Alternatywną Rzeczywistość. Co robi idiota? Tak, przyjmuje zaproszenie. Po zadaniu próbnym przychodzą kolejne, bardziej fascynujące i niebezpieczne. Jak daleko HP posunie się aby zostać nr 1 w grze, żeby mieć jak najwięcej fanów, którzy jego wyczyny śledzą w sieci.? 

Rebecca Normèn jest przeciwieństwem HP. Opanowana wręcz do przesady kontroluje swoje życie, szybko pnie się po szczeblach kariery. Po prostu idealne życie…do czasu. Rebecca dostaje tajemnicze liściki które znajduje w swojej szafce. Ktokolwiek je pisze wie więcej niż powinien. Czy ktoś się z nią bawi? 

Podczas gdy gra stopniowo wkracza w życie HP i Rebeccki, ich światy nieuchronnie się łączą. Pochłonięty kolejnymi zadaniami HP zaczyna sobie zdawać sprawę, że Gra to śmiertelne niebezpieczeństwo.

Geim jest debiutem Andersa De La Motte i to debiutem bardzo udanym. Autor miał super pomysł na książkę i świetnie pomysł ten zrealizował. Geim jak to dobra gra wciąga od samego początku. Mocną stroną książki jest główny bohater Henrik HP Pettersson, lubimy go, chociaż nas niemiłosiernie irytuje. Geim jest napisana w stylu nowatorskim językiem zabawno – wulgarnym, mimo, że wulgaryzmów pada dosyć sporo   z ust HP zupełnie one nie rażą, przeciwnie nadają charakteru postaci HP. Jestem pod wrażeniem, naprawdę dobrze napisana książka. Nie nudzi, jest wyzuta z jakichkolwiek nie potrzebnych refleksji po prostu tylko akcja, akcja i akcja. Chyba nikt się nie spodziewał, że były oficer policji Anders De La Motte do niedawna dyrektor ds. bezpieczeństwa w jednej z największych na świecie firm IT a obecnie pracujący jako konsultant ds. bezpieczeństwa międzynarodowego. Okaże się najbardziej nowatorskim i ekscytującym szweckim autorem nowego pokolenia pisarzy kryminalnych. [JU]

Moja ocena 9

Powieść Geim to świetnie napisana, trzymająca w napięciu książka. Autor czuje to, co pisze – sam w końcu był policjantem. Jego bohaterowie mówią różnymi stylami, mają wyraźne charaktery. Książka jest dowcipna i zabawna, a jednocześnie trzymająca w napięciu. Nie da się nie lubić głównego bohatera HP i jego przyjaciół. Autor zadaje istotne pytanie czytelnikowi: Czy wszystko jest grą? Czy świat, w którym żyjemy, nasza rzeczywistość, to tylko gra? Czasami tak mi się wydaje. Polecam gorąco.[MAA]

Moja ocena 9

"Amy Moja Córka" - Mitch Winehouse

Autor: Mitch Winehouse
Tytuł: Amy Moja Córka
Przekład z angielskiego: Aleksandra Machura, Mirko Kuflewicz. Wydawnictwo: Sine Qua Non Kraków 2012.
Okładka: miękka, twarda, Stron 304.

Książka Amy Moja Córka Mitcha Winehouse'a wydana jest bardzo ładnie. Wysokiej jakości papier, okładka, zdjęcia są ok. Jednak pod względem błędów stylistycznych, a szczególnie interpunkcyjnych- tragedia!! Gdzie podziali się ci trzej korektorzy? Pierwszy raz widzę tylu korektorów do jednej książki, a tyle błędów. Gdy się coś poprawia, to należy daną rzecz czytać dokładnie, a nie po łepkach. To, że książka nie może być obiektywna to wiadomo- pisze ją ojciec, który stracił ukochaną córkę. Jednak wybielać się aż tak bardzo, to lekka przesada. Autor niezbyt uczciwie opisuje swój długoletni związek z Jane, o którym wszyscy wiedzieli łącznie z Amy. Czytam teraz biografie Daphne Barak : Ratując Amy i autorka bez ogródek i owijania w bawełnę pisze jak było z rodziną Winehousów. Ojciec usprawiedliwia się, że Amy wcale tak mocno nie przeżyła rozstania rodziców, ale prawdę poznaje po latach słuchając utworu córki z płyty Frank: What Is It Abort Men (mój ulubiony):

Widzisz, kiedyś był głową rodziny

W życiu nie chciałabym doświadczyć tego sama

Brnąc w to samo gówno, co mama

Ale nie wygram z moim freudowskim przeznaczeniem

op. cit. s.41

Może właśnie przez ojca nie układało jej się z mężczyznami? Może w partnerach szukała ojca? Autor w książce opisuje ciągłą walkę o życie córki, walkę z narkotykami, którą zdołała wygrać i walkę z alkoholizmem, którą przegrała 23 lipca 2011 roku. Brak mi w tej książce szczerych relacji z koncertów, bo według jego słów większość było udanych, wręcz genialnych. A przecież wszyscy wiemy, że tak nie było. Alkohol zdominował wszystko, całe krótkie życie genialnej artystki. Nie wiem czego spodziewałam się po tej książce? Myślę, że czegoś więcej niż wybielania siebie. Johnston (autor książki Amy, Amy, Amy) nie miał takich możliwości do pisania biografii jak Winehouse, a zrobił to dużo, dużo lepiej. Pewnie ma większy talent pisarski niż ojciec Amy. Książka Winehouse'a dla mnie jest pozbawiona głębszych refleksji, czegoś mi w niej brakuje- może duszy, którą posiada Amy, Amy, Amy. Jednak nie żałuję że posiadam tę książkę w swojej biblioteczce. Dla wielbicieli talentu Amy jest to ważna pozycja, z której wiele się można dowiedzieć. Nikt tak ciekawie nie opisze jej dzieciństwa, a kartki, które robiła ojcu są słodkie. Książkę warto przeczytać        i    porównać ją z innymi wydawnictwami o tej tematyce. [Maa]

Moja ocena 6

"Trafny Wybór" - J.K. Rowling

Autor: J.K. Rowling
Tytuł: Trafny Wybór
Przekład z angielskiego: Anna Gralak
Wydawnictwo: Znak, Kraków, 2012
Okładka: twarda, miękka, stron: 512

Z okładki:

Barry nie żyje. Ta niespodziewana śmierć pogrąża Pagford w chaosie. Na jaw wychodzą tajemnice mieszkańców. Urocze miasteczko z brukowanym rynkiem i wiekowym opactwem już nigdy nie będzie takie jak dotąd. Wybucha wojna bogatych z biednymi, nastolatków z rodzicami, wojna żon z mężami i nauczycieli z uczniami. Kto przejmie władzę po Barrym? Jak daleko się posunie w tym zaciekłym konflikcie? Pełna czarnego humoru, błyskotliwa i Prowokująca wielka powieść o małym miasteczku.

Trafny Wybór J.K.Rowling to zadziwiająca powieść o miasteczku, o trudnym dorastaniu młodzieży z różnych środowisk społecznych. O patologii i problemach dorosłych w angielskiej prowincji, która mogła by być polską prowincją (miasteczko uniwersalne-everycity;) ,bo u nas też jest patologia, wieczna wojna pokoleniowa, a przede wszystkim walka o stołki na każdym szczeblu. Powieść toczy się wokół głównego wątku- śmierci Barryego- radnego gminy Pagford, który zostawia po sobie miejsce w radzie. Należy coś z tym fantem zrobić. To jeden z wielu wątków powieści. Możemy zaobserwować cały kalejdoskop charakterów. Różnorodność postaci jest zadziwiająca i każde z nich ma swój własny język ! I to chyba najbardziej podoba mi się w tej powieści. Gdy czytałam szwedzkiego autora Edwardsona, to jego narracja była plaska. Wszyscy bohaterowie mówili tym samym poprawnym stylem- nuda. Rowling robi coś niedopuszczalnego – w usta bohaterów wkłada język nizin, okropne wulgaryzmy, slang młodzieżowy ( przy tej książce Wojna polsko-ruska Masłowskiej, to książka dla grzecznych dzieci, świetna skądinąd ) Bez tego języka książka nie byłaby pełna, oryginalna, PRAWDZIWA!! Dawno nie czytałam powieści, w której autorka tak dogłębnie wchodzi w duszę bohatera i tak ciekawie opisuje zawiłość ludzkiego umysłu. Rowling zna się na ludziach i potrafi przekazać prawdę o nich. [Maa]

Moja ocena 10

Zamurowało mnie. Nie wiem co napisać. Nie spodziewałam się tylu emocji. J.K. Rowling pisząc tę powieść skoncentrowała się na (wszystkich) problemach psychologiczno-społecznych i umieściła je w małych angielskich miasteczkach Pagford i Yarvil. Równie dobrze opowiadana historia mogłaby się toczyć na każdej szerokości geograficznej. Autorka bezwstydnie obnaża naszą prawdziwą twarz i znieczulicę na krzywdę dzieci z rodzin patologicznych. Jeśli chodzi o język, to dla mnie nie jest on wulgarny, raczej z życia wzięty. Jeśli Rowling napisałaby Trafny wybór w inny sposób byłoby to mówiąc za Fatsem nieautentyczne. Mnie ta książka zmiażdżyła, jestem w szoku. Zaczynając czytać tak naprawdę nie wiemy o czym czytamy. Dopiero później orientujemy się, co autorka chce nam uświadomić tą powieścią. Jestem miłośniczką kryminałów dlatego do Trafnego wyboru podeszłam z dużą rezerwą. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że J. K. Rowling to królowa powieści. Ja tej książki wam nie polecam, ja każe wam ją przeczytać!! Oznaczcie sobie powieść Rowling za lekturę obowiązkową tego roku. Nie pożałujecie, wierzcie mi to będzie Trafny wybór. JU.

Moja ocena 10

Witamy!!!!!!!

Witamy na naszym nowo otwartym, długo wyczekiwanym blogu. Tworzymy go z pasji do czytania książek. Gorąco zapraszamy do czytania i komentowania bloga. Pozdrawiamy JU i MAA  ;)