"Źródło" Małgorzata Hillar

AUTOR: Małgorzata Hillar

TYTUŁ: Źródło

WYDAWNICTWO:Glob, Szczecin 1985

OKŁADKA: miękka, stron 108

Przedstawiając tomik poetycki Źródło, postanowiłam przypomnieć (lub przedstawić) zapomnianą już poetkę, dla mnie wielką postać powojennej Polski.

 Małgorzata Hillar , właść. Janina Krystyna Helena Hillar (ur. 19 sierpnia 1926 w Piesienicy, zmarła 30 maja 1995 w Warszawie) – polska poetka.

Absolwentka Wydziału Prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Jako poetka debiutowała publikacją wiersza Słowa w Nowej Kulturze w 1955, a jej pierwszym tomem poezji był Gliniany dzbanek wydany w 1957 roku. W 1963 urodziła syna, Dawida, następnie w tym samym roku wyszła za mąż za jego ojca, krytyka literackiego i poetę Zbigniewa Bieńkowskiego. Następnie wraz z mężem wyjechała na stypendium do USA. Przed powrotem do Polski w 1970 zwiedziła jeszcze m.in. Francję, Holandię i Niemcy. W międzyczasie w 1967 wydała swój pierwszy tomik poezji: Czekanie na Dawida, poświęcony synowi. W 1970 rozwiodła się.

Zbiory poezji:

• 1957: Gliniany dzbanek

• 1959: Prośba do macierzanki

• 1961: Krople słońca

• 1967: Czekanie na Dawida

• 1972: Poezje

• 1985: wybór Źródło

• 1995: Gotowość do zmartwychwstania

Źródło: Wikipedia

 Czytając wiersze Małgorzaty Hillar z tomiku Źródło (wybór autorki-kompilacja jej najlepszych wierszy), poczułam się jakbym wróciła do dzieciństwa. Taka jest właśnie atmosfera tych wierszy.  Barwne opisy widoku zza okna, piękne opisy przyrody, jakie pamiętam z dzieciństwa.Liryki o miłości i śmierci, piękne i smutne jednocześnie. Proste i krótkie, takie są najlepsze. Minimum słów, maksimum treści.

    Utwór napisany w latach 60, a słowa jakby z naszych czasów, wiersz:

     My z drugiej połowy XX wieku

                                                    

My z drugiej połowy XX wieku rozbijający atomy zdobywcy księżyca wstydzimy się miękkich gestów czułych spojrzeń ciepłych uśmiechów 

Kiedy cierpimy 
wykrzywiamy lekceważąco wargi 

Kiedy przychodzi miłość 
wzruszamy pogardliwie ramionami 

Silni cyniczni 
z ironicznie zmrużonymi oczami 

Dopiero późną nocą 
przy szczelnie zasłoniętych oknach gryziemy z bólu ręce umieramy z miłości

    To o nas- ludziach z pierwszej połowy XXI wieku. Odkrywamy kosmos, leki na raka, budujemy statki kosmiczne, a wstydzimy się czułych gestów, uśmiechu, po prostu miłości. Wszystko jest ważniejsze od niej: kariera, pieniądze, podróże. A później zostaje samotność i   pustka.

       Wiele jest wierszy o miłości, o miłości niespełnionej, młodzieńczej, zakończonej samobójczą śmiercią ukochanego. Wspomnienia pocałunków, kwiatów, które dostawała od ukochanego, codziennych spraw.

          Motywem przewodnim- klamrą spajającą  tomik jest żółty słonecznik. Piękne i mądre są to wiersze, szkoda, że coraz rzadziej czytane. Polecam Maa

Moja ocena 10