"Uwięziony krzyk" Anna Naskręt

AUTOR: Anna Naskręt
TYTUŁ: Uwięziony krzyk
WYDAWNICTWO: Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA Warszawa 2019
OKŁADKA: miękka, ze skrzydełkami stron 320
Z okładki:
Byłam młodą matką, zdrową osobą, pełną energii, która miała plany i marzenia na przyszłość. Wkrótce po rozpoczęciu samodzielnego życia przeszłam udar mózgu. W jednej chwili mój świat się zawalił. Zostałam całkowicie sparaliżowana i zamknięta we własnym ciele. Bez możliwości kontaktu ze światem, choć w nieruchomym ciele wciąż działał sprawny mózg.
Uwięziony krzyk to moja opowieść o człowieczeństwie, kobiecości i psychice. O bezkresnej beznadziei, której nie dałam się pochłonąć, a także o małych sukcesach, mojej nieustannej ochocie na życie i radości z tego, co mam.
W najstraszniejszych chwilach rodzice i siostry opiekowali się mną jak niemowlęciem. Czas płynął powolutku… Minęło wiele lat, zanim znowu stanęłam na własnych nogach. Później pojawiła się miłość.
To książka o potyczkach z losem, skrajnych emocjach i codziennych zmaganiach osoby niepełnosprawnej, która mimo choroby chce normalnie żyć.
To także historia mojego osobistego, największego w życiu zwycięstwa. 



Proszę wyobraź sobie, że jesteś zdrową 24 - letnią szczęśliwą matką i żoną. Twoje jedyne zmartwienie, to czy pójść na koncert, czy nie. Co prawda masz kilka "stresów" na głowie, ale kto ich nie ma? Żyjesz sobie tak beztrosko, jeździsz na rowerze, pływasz, prowadzisz auto. Co ja mówię! Wstajesz z łóżka! Chodzisz! Mówisz! Czujesz! Aż do chwili, gdy źle się poczułaś. Zwykłe nudności i ból głowy. Nic poważnego. Bagatelizujesz to, podobnie jak Twój mąż i teściowie. Ale z godziny na godzinę jest co raz gorzej. Trafiasz na oddział... Otwierasz oczy, ruszasz ręką, ale ona ani drgnie. Kopiesz nogą, ale ta jak przytwierdzona do łóżka nie porusza się ani o minimetr. Krzyczysz, ale cisza rozrywa Ci serce. Pytasz samą siebie co się dzieje. Jeszcze długo się nie dowiesz. Powiedz co teraz czujesz? Boisz się nawet pomyśleć o takim scenariuszu? To posłuchaj tego!

Uwięziony krzyk to prawdziwa historia Anny Naskręt. To historia o kobiecie, która podjęła walkę o zdrowie, która na przekór wszystkim i wszystkiemu. Nie poddała się, stanęła do nie równej walki o siebie samą, o swoją godność i prawo do szczęścia. Całkowicie sparaliżowana po ciężkim udarze móżdżku, jest zdana na innych. Jej determinacja i wewnętrzna siła potrafiła przenosić góry. W tym przypadku to były ręce i nogi.

Ta historia mnie przeraziła, uświadomiła jak kruche jest nasze zdrowie. Jak przewrotny bywa los, w jednej chwili mamy wszystko, a w drugiej to wszystko rozpada się jak domek z kart. Ta książka to kopalnia emocji. Autorka tak po prostu bez ubarwień literackich, mówi jak było i jak jest. Przywołuje z pamięci wspomnienia potraktowania jej przez służbę zdrowia. To co teraz napisze jest mocne ale czytając miałam wrażenie że lekarze którzy nie dawali Pani Ani żadnych szans traktowali ją jak COŚ, co powinno już dawno umrzeć, a nadal żyje. Pielęgniarki wcale nie lepsze... Mam nadzieje, że chociaż jedna przeczyta tę książkę, poświęci chwile i zdobędzie się na refleksje. Za grosz empatii, za grosz poszanowania chorego człowieka.

Tę książkę jest mi bardzo trudno ocenić z dwóch powodów. Po pierwsze czuje się jakbym oceniała czyjeś życie. A po drugie swoją historię pani Ania opisała nad wyraz szczerze, wręcz intymnie. To książka trudna, smutna, ale nie pozbawiona poczucia humoru. Autorka nie chwaląc się pokazała, że można. Ale samo się nie zrobi. Potrzeba uporu i siły, przede wszystkim tej siły psychicznej. Mnie ta historia zszokowała, wstrząsnęła, ale i sporo nauczyła. Uwięziony krzyk powinien przeczytać każdy. Zdrowy - by pamiętać, co wżyciu jest ważne. Chory - by zrozumiał, że jeśli czegoś pragnie i ciężko na to pracuje, to marzenia się spełniają, ale nie same! Justyna.ju

Moja ocena 8

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki serdecznie dziękujemy Wydawnictwu W.A.B.