AUTOR: Michał KuzborskiTYTUŁ: Paradoks kłamcy
WYDAWNICTWO: Black Turtle Wrocław 2019
OKŁADKA: miękka, stron 319
Paradoks kłamcy to książka zawieszona pomiędzy powieścią obyczajową a thrillerem. Książka opowiada historię S., trzydziestoletniego „zawodowego kłamcy” – specjalisty od brudnego PR, który tym razem ma okazję walczyć po właściwej stronie. Przynajmniej z pozoru.
Akcja dzieje się w 2013 roku, w dużym mieście na południu Polski. Mecenas Żabota wciąga S. w sprawę wyciszenia szantażysty. Szybko okazuje się, że szantaż jest elementem większej gry, w którą uwikłane są siły ze styku biznesu, polityki i przestępczości.
Wątki kryminalne to tylko część „Paradoksu kłamcy”. Prowadzona na kilku poziomach narracja powoli odkrywa skomplikowane relacje bohatera – z ciężko chorym ojcem, z kuzynem, który wstąpił do seminarium, z byłą narzeczoną. A także z nowo poznaną atrakcyjną dyrektor, z którą S. szybko wikła się w ryzykowny romans.
O czym jest ta książka? Trochę o tym, jak sobie radzić, kiedy cię chcą wydymać w biznesie, trochę o kłamaniu, a trochę o dupie Maryni. Czy tam Beatki. Takie tam kryminałochujwieco. < Żabota>
Najtrudniej pisze się recenzje, które na sto procent przeczyta sam autor. Ta bez wątpienia do takich należy. Pewnego dnia o zrecenzowanie Paradoksu kłamcy, poprosił mnie sam mecenas Żabota! Jak wiadomo mecenasowi się nie odmawia ;) Ale tak na poważnie, to Michał Kuzborski sam wydał swoją debiutancką powieść, a sposób jej promocji uważam za strzał w dziesiątkę! Ale do rzeczy o czym jest Paradoks kłamcy?
Jak sam tytuł wskazuje głównym bohaterem jest spec od PR niejaki S. czyli zawodowy kłamca. Na zlecenie mecenasa Żaboty, S. musi wyciszyć sprawę szantażu. Niestety, uf szantażysta, to dopiero początek problemów PR-owca.
Paradoks kłamcy, to trochę kryminał, trochę sensacja. Oryginalna, wielopłaszczyznowa narracja pozwala poznać pewne sytuacje z różnych punktów widzenia. Ale pora na konkrety. I tu będzie trochę kija, trochę marchewki. Gdy autor napisał do mnie w sprawie recenzji, ucieszyłam się tak bardzo, że zapomniałam dodać, iż ja słodzić nie będę i szczerze powiem co mi się podobało a co nie. Mam nadzieję, że Michał przyjmie na klatę małą krytykę i nie będzie pretensji jak w przypadku Ilonki od literatury kobiecej ;)
Sam pomysł na książkę i głównego bohatera rewelacyjny. Jak wspomniałam wcześniej oryginalna narracja pozwala lepiej poznać bohaterów. Co do języka, Żabota twierdzi, że klną jaksamskurwysyn. Chyba pan mecenas nie czytał Kryształowych Joanny Opiat - Bojarskiej. A szkoda! Przekonałby się jak naprawdę można przeklinać. W Paradoksie kłamcy wulgaryzmy owszem są, Ale w takim bardziej "lajtowym" wydaniu. Mnie kompletnie nie raziły, powiem więcej, nadały pewnego charakteru i autentyczności dialogom jak i samym bohaterom. Przemyślenia S. trafione w punkt. Tak bardzo życiowe. To tyle marchewki czas na kij. Początek powieści mocny, bardzo dobry, sporo się dzieje. Niestety nagle wszystko zwalnia, zbyt dużo gadania, za mało akcji. I tak już jest do samego końca. Zabrakło najważniejszej rzeczy w powieści sensacyjno kryminalnej. DYNAMIKI! Ale nie od razu Rzym zbudowali. Sam król kryminału Jo Nesbo zaczynając już kultową serie z Harrym Holl, nie miał zbyt pochlebnych opinii. Ja wierzę w tę trylogię. W Paradoksie kłamcy dostrzegam potencjał. Uważam go za dobry debiut. Zaciekawił mnie na tyle, że na pewno sięgnę po kolejne części. Mimo drobnych niedociągnięć szczerze polecam. Justyna.ju
Moja ocena 6
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki serdecznie dziękuje autorowi Michałowi Kuzborskiemu
Książka dostępna tylko na http://www.paradoks-klamcy.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz