AUTOR: Renata KimTYTUŁ: Dlaczego nikt nie widzi, że umieram
WYDAWNICTWO: W.A.B Warszawa 2020
OKŁADKA: miękka, stron 288
Z okładki:
Historie ofiar przemocy psychicznej.
W kilkunastu, napisanych w pierwszej osobie reportażach autorka pokazuje, jak człowiek wchodzi w toksyczną relację, jakie są jej kolejne etapy i jak trudno się z niej wyplątać. Bo – jak mówią wszyscy psychologowie i same ofiary – uruchamia się w nim mechanizm uzależnienia, z którego trudno się wyrwać, podobnie jak z nałogu alkoholowego czy każdego innego. Na dodatek ofiara z biegiem czasu słabnie: zaczyna kwestionować własny rozsądek i umiejętność oceny sytuacji, przyjmuje punkt widzenia przemocowca. I jeszcze jedno: otoczenie jest zwykle po stronie kata, nie wierzy ofierze. Bohaterkami książki są głównie kobiety, ale autorka przedstawia także historię mężczyzny – ofiary.
Przemoc psychiczna sieje równie duże spustoszenie w psychice, co przemoc fizyczna. Przemoc bierna nie pozostawia śladów, ofiara nie ma podbitego oka, ani namacalnych śladów w postaci siniaków na ciele. Ale jej skutki bywają równie bolesne i niszczące.
Na początku bohaterzy reportażu Renaty Kim, czuli się jak w bajce, o, to książę ten wyczekany, wymarzony obsypuje prezentami i czułymi słówkami, zapewnia o miłości. Kiedy już oczaruje swoją zdobycz, bajka przeistacza się w dramat. Dramat, który rozgrywa się za zamkniętymi drzwiami.
Cieszę się, że ktoś porusza tak ważne tematy. Bo przemoc psychiczna może dotknąć każdego z nas. Przemoc, to nie tylko awantury i pijackie bójki. Przemoc równie skutecznie może ranić słowem. Dlaczego nikt nie widzi, że umieram, to wstrząsające wręcz niewiarygodne relacje osób, które na własnej skórze doświadczyły przemocy psychicznej. Dzielą się wspomnieniami i traumami. Ich wypowiedzi dopełniają rozmowy z psychologami, którzy zwracają uwagę jak bezwiednie wchodzi się w toksyczną relacje. I jak taką relacje rozpoznać, jak się z niej uwolnić.
Reportaż Renaty Kim porusza wręcz temat tabu. Nikt otwarcie nie mówi jestem ofiarą przemocy psychicznej. Przeważnie osoby zniewolone wstydzą się przyznać, że w ich związku coś jest nie tak. Druga rzecz, to strach, czy ktoś im uwierzy. Czy nie usłyszą "masz piękny dom, wspaniałego męża mądre dzieci, czego ty kobieto chcesz! O co, ci chodzi!" Mam nadzieje, że ta książka przyczyni się do uświadomienia ofiarom w jakiej niebezpiecznej sytuacji się znalazły. Dobrze napisana, choć ciut chaotycznie i mam wrażenie, że nie do końca autorka "weszła w temat". To i tak polecam, pozycja warta przeczytania. Justyna.ju
Moja ocena 8
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki serdecznie dziękujemy Wydawnictwu W.A.B.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz