TYTUŁ:Słuchaj pieśni wiatru, Flipper roku 1973
TŁUMACZENIE:Anna Zielińska- Elliott
WYDAWNICTWO:MUZA SA, Warszawa,2014
OKŁADKA:miękka,twarda, stron 320
Z okładki:
Słuchaj pieśni wiatru i Flipper roku 1973 to dwie najwcześniejsze powieści Harukiego Murakamiego nigdy niepublikowane dotąd w Europie ani Stanach Zjednoczonych. Są to również dwie pierwsze części tak zwanej „trylogii Szczura”,do której należy Przygoda z owcą . Ukazanie się ich w Polsce to prawdziwa gratka dla miłośników Murakamiego. Po raz pierwszy pojawia się w nich bezimienny bohater dobrze znany z kolejnych powieści, jego przyjaciel Szczur, chiński barman Jay, a także Naoko z Norwegian Wood.
Akcja obu utworów toczy się we wczesnych latach siedemdziesiątych. W pierwszym, bohater jest studentem i spędza letnie wakacje w rodzinnym mieście w okolicach Kobe, w drugim ma dwadzieścia kilka lat i prowadzi z kolegą firmę tłumaczeniową. Jak zwykle u Murakamiego obie powieści przepełnione są muzyką popularną i klasyczną, aluzjami do filmów i książek, ale znajdziemy też cytat z ewangelii wg św. Mateusza, historie o Trockim, o tajemniczych bliźniaczkach, opowieść o konstruktorze flippera i stosunkach społecznych panujących na planecie Wenus...
Słuchaj pieśni wiatru i Flipper roku 1973 to powieści, na które czekałam wiele lat i nie zawiodłam się. Warto było czekać. Nie rozumiem dlaczego Murakami nie chciał ich drukować w innych krajach? Wstydził się? Nie ma czego. Jak na debiut jest to książka znakomita.
Impuls do napisania powieści pojawił się w 1978, na meczu baseballowym, gdzie grała jego ulubiona drużyna Jaskółki Yakult. Od tej pory, codziennie przez godzinę lub dwie pisał powieść, dlatego zdania i rozdziały są takie krótkie. To nie przez styl, ale brak czasu na dłuższe pisanie(musiał prowadzić swój bar). Powieść nie była pisana w kolejności chronologicznej tylko kręcił każde ujęcie osobno, a potem montował całość
Wielu rzeczy sam w książce nie rozumiem. Większość napisałem nieświadomie [...], prawie jakbym stosował metodę automatic writing [...]. Nigdy nie sądziłem, że książka się kiedyś ukaże- albo, że stanie się pierwszą częścią trylogii.
Jay Rubin, Haruki Murakami i muzyka słów, s. 41
Ja też wielu rzeczy nie rozumiem, są surrealistyczne, ale to właśnie podoba mi się najbardziej w twórczości Murakamiego.
Główny bohater - Baku- postać, która jest bohaterem i narratorem w pierwszej osobie, to postać, która występuje w każdej książce Murakamiego. Jest to człowiek- nikt, everyman, zmienia tylko nazwiska i zawody, ale zawsze lubi dobrą muzykę i książki.
Szczur (Nezumi)- przyjaciel Baku, to postać bardzo intrygująca. Filozof i dekadent. Z ignoranta czytelnictwa zmienia się najpierw w czytelnika klasyków, a potem w pisarza.
Postać Szczura to gorzko- ironiczny autoportret rodzącego się pisarza
op. cit s 42
Druga powieść Flipper roku 1973 (ang. tłum. Pinball 1973) to kontynuacja losów Baku i Szczura. Bohater jest już starszy,pracuje i mieszka z dziwnymi bliźniaczkami. Murakami ma tę zdolność, że napisze o zwykłym fliperze i jest to ciekawe. Jak on to robi? Nie wiem. Nie wiem dlaczego kocham jego powieści i opowiadania (powieści bardziej ). Uwielbiam literaturę azjatycką, tak różną od prozy Murakamiego, a jednak jego kocham najbardziej. To chyba jakaś magia. Maa
Moja ocena 10
